Milieu

Gods schepping is het waard om zuinig op te zijn. Als rentmeesters dienen we daar zorgvuldig mee om te gaan. Hier ligt -letterlijk en figuurlijk- een schone opgave voor ons allemaal. De zorg voor het goed omgaan met schaarse grondstoffen, energie, zuiver water, een gezonde lucht en een schone, vruchtbare bodem is allereerst een verantwoordelijkheid van burgers en bedrijven.

Dat neemt niet weg dat óók de overheid een taak heeft bij het voorkomen van verontreiniging en uitputting. Dat kan bijvoorbeeld door goed gedrag te stimuleren en zelf het goede voorbeeld te geven. En door uit te gaan van het alleszins redelijke en eerlijke principe: de vervuiler betaalt. Daarnaast is ook gewoon duidelijke normering nodig, bijvoorbeeld om het lozen van schadelijke PFAS te voorkomen.

De vergeten kant van klimaat- en milieubeleid is ons consumptiegedrag. We kunnen als samenleving allerlei regels en heffingen opleggen aan fabrieken en boerenbedrijven. Maar als er niks verandert aan ons consumptiegedrag en de groeiende vraag naar goedkope producten worden het klimaat en milieu er niet beter van. Dan komen de producten wel ergens anders vandaan. Wat schiet het milieu ermee op als Tata Steel de deuren sluit, geen kans krijgt om groen staal te produceren en we het grijze staal voor onze auto’s importeren uit China?  

Concreet:

• Het zou goed zijn als de overheid in haar inkoopbeleid kiest voor ‘groene’ producten. Zo geeft zij zélf het goede voorbeeld.
• Het aandeel innovatieve en duurzame producten en diensten moet omhoog.
• In vergelijking met andere Europese landen zijn de geluidsregels voor windmolens in Nederland erg ruim. Aanscherping is nodig.
• Klachten over de gevolgen van elektromagnetische straling voor de gezondheid nemen toe. De overheid neemt deze signalen serieus en neemt, indien nodig, maatregelen.
• Plaatsing van zend- en hoogspanningsmasten in of nabij bewoond gebied wordt vermeden.

Zie ook:

Afval 
Klimaat
Luchtkwaliteit
Waterkwaliteit
PFAS
Elektrisch rijden
Energie
Landbouw
Natuur
Vuurwerk